یو ځوان و ، د هغه زړه د یو نیول شوي سره ټکان و ، هغه د فرصت په لټه کې و چې ماته وضعیت ووایی ، یوه ورځ هغه کار ته لاړ ، په لاره کې و ، هغه یې ودراوه او ویې ویل ، زه درسره اړیکه لرم. ستاسو سره زما په زړه کې چې زه ستاسو پرته ژوند نشم کولی ، زه غواړم تاسو سره ووینم ،
په ځواب کې نیکمرغه میرمن وویل ، “ګوره ، زه له تاسو سره مینه لرم زه ډیره مینه لرم ، مګر زه د لوی څښتن تعالی څخه ویریږم.” هغې په دومره اخلاص سره وویل چې د هغې زړه نړۍ بدله شوې. هغه فکر پیل کړ چې هغه یې ورکړي دې حرامې مینې ته دوام ورکړئ او راځئ پوهه ترلاسه کړئ ، د نیکۍ او تقوا ژوند ولرئ ، نو هغه هغه ښار ته لاړ چېرته چې عالمانو ژوند کاوه ، په لاره کې چې هغه د یو لوی سړي سره ولیدل ، دا د خبرو څخه روښانه وه چې دواړه باید نږدې لاړشي ، پرېکړه یې وکړه چې یوځای سفر وکړو ، الله ته ویاړ! دا ګرمه ورځ وه ، سوځیدونکې لمر ، مګر وريځو یو سیوری وغورځاوه
ځوان په فکر کولو پیل وکړ چې د لوی سړي په برکت سره سیوري شتون لري او لوی سړی فکر کوي چې زما له امله ځوان سایه کې دی ، دوی لاړ ، د الله جل جلاله چیرې چې لارې وې باید بېل شو ، بیا یې ولیدل چې ورېځ له ځوان سره سیوری غوړولی ، نو مشر ورور یې وویل: ای ځوان ، ستا کوم عمل الله داسې کړی دی ، چې الله دې درته برکت درکړي؟ هغه وویل: “زه ګناهګار یم او زه د توبې په نیت سره تللی یم ، مګر زما خدای ډیر مهربان ، ډیر مهربان دی چې هغه زه د اخرت له تودوخه وژغورم.”⁇
